Wij stellen ons flexibel op en zijn niet bang voor gezond zelf-onderzoek
Als wij iets tegenkomen wat om een aanpassing van ons wereldbeeld lijkt te vragen, zijn wij bereid dat eerlijk te onderzoeken. Zonder die openheid kunnen wij elkaar niet echt horen en heeft de dialoog geen kans.
______________________________
Wat doe je als je merkt dat er in jouw wereldbeeld geen plek is om de ander zijn ervaring te plaatsen? Is die ander dan van een andere planeet, of is het tijd om jouw manier van kijken ietsje ruimer te maken?
Af en toe kun je voor dit soort keuzes komen te staan: het is het punt waarop je moet kiezen tussen op je eigen denk-eilandje blijven leven en het contact met een heleboel andere mensen daarvoor opofferen, of de andere optie: accepteren dat je wereldbeeld misschien ietsje te eng is, en best wat groei zou kunnen gebruiken.
Het is aan jou om tussen deze 2 opties te kiezen als je merkt dat het zover is. Niemand kan die keuze voor je maken, alleen jij. Wat we wel kunnen doen voor elkaar als we zien dat de ander op zo'n punt aangekomen is, is daar compassievol mee omgaan en de andere alle tijd en ruimte geven, zonder enige dwang of wat dan ook.
Dat is wat we winnen bij deze dialoog: we leren anders met elkaar om te gaan dan misschien ooit met onszelf omgegaan is, en geven daarbij tegelijk ook een stuk belangrijke vrijheid aan onszelf terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten