Wat gaan we eigenlijk doen als we hiermee aan de slag gaan? Iets heel spannends, geloof me:
"Wij gaan samen schatgraven in de wereld van onze geloofsbeleving".
Akkoord: dit gaat wel even een flinke stap verder dan de modale mens zou durven, we gaan onszelf stevige vragen stellen en de antwoorden daarop nog eens met anderen bespreken ook - misschien zelfs met anderen van een heel ander geloof - ja waarom eigenlijk niet? We zijn toch niet bang voor een stukje eigen waarheid?
De vragen liggen een beetje in deze sfeer:
"Thank God I'm a believer - Hoera, ik geloof". Alles in je lijf tintelt. Die kracht en liefde die je overal doorheen helpen, maken je blij. Je relatie met God geeft je precies die zin en richting waar je hart naar verlangt. Je zou er feest om willen vieren, de hele wereld willen uitnodigen.
"Helaas - niet iedereen zal willen komen", vliegt het door je hoofd. Er zijn bijna evenveel geloofsovertuigingen als er volken en mensen zijn. Hoe moet dat nou, al die diversiteit op die ene wereldbol, die ook nog elke dag kleiner lijkt te worden?
Wat zou God (of hoe jij de Bron van al wat is zou noemen) hiermee willen?
Is het echt onze roeping om maar vooral lekker ruzie te maken, zoals de 'stijl' van de wereld lijkt te zijn? Of zou kunnen we elkaars partners worden, samen op zoek gaan naar de kern van het 'wandelen in geloof'? Dan moeten we wel elkaars reisgenoot durven zijn, elkaars 'naaste'. Ja: die naaste waarvan jouw en mijn geloof ons aanmoedigt om vooral goed voor hem of haar te zorgen, samen iets van een harmonieuze samenlevingsstijl mee op te bouwen. Willen, kunnen en durven we dat wel?
Dàt gaan we dus onderzoeken - laat ons weten of je de vragen een beetje geslaagd vindt, en als jullie verdere assistentie willen bij het opzetten van een groepje: mail maar, let's do it together!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten